Κοιτάω τα σαλιγκάρια που βγήκαν να συρθούν στην υγρασία
-πάλι εξατομικεύω.
Τα γλοιώδη σώματά του είναι γεμάτα
βρωμιά και χώμα
ενώ κρύβονται για να προφυλαχθούν
από βιαστικούς και άτρωτους.
Ένα πράσινο σαλιγκάρι βρέθηκε το πρωινό αυτό στο δρόμο μου
Σταμάτησα και του 'κανα σήμα να βιαστεί
διότι ξημέρωνε κι ο κόσμος
θα πηγαινοερχόταν.
Χαμπάρι.
Το τσίγκλησα μ' ένα αγριάρι, το 'σπρωξα
λίγο πιο 'κει.
Τίποτα.
Του φώναξα "γέρο, προχώρα"
και γύρισε να μ' αντικρίσει.
Οι κεραίες του συστέλλονταν και διαστέλλονταν
Ένιωσα σαν φοβικό ζώο
που θωρεί κυνηγό
πρώτη φορά.
Το σαλιγκάρι ήταν τόσο άσχημο, εκφραστικό
και ιδρωμένο.
Το 'βαλα στα πόδια
