Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014

Το λιμάνι



Ξυπνάω χαράματα και φεύγω απ' το σπίτι.
Πάω στο λιμάνι.
Κάθομαι σ' ένα πεζουλάκι, ανάβω τσιγάρο
και χτυπάω ρυθμικά το δεξί μου πόδι
κάτω.
Σιγά σιγά ξημερώνει. Δε με νοιάζει όμως.
Σιγά σιγά φτάνουν τα πρώτα πλοία.
Τρίβω τα χέρια μου μεταξύ τους. Ανάβω τσιγάρο.
Σε περιμένω να φανείς.
Μέχρι να έρθει το επόμενο πλοίο, έχει ξημερώσει
κι έχω καπνίσει τρία τσιγάρα.
Λιμενεργάτες φωνάζουν. Μπάτσοι κουβεντιάζουν.
Πού είσαι;
Μέχρι το μεσημέρι έχουν φτάσει πέντε πλοία.
Τώρα ξεκινούν να φύγουν,
ένα - ένα.
Ο κόσμος κινείται γοργά. Αγκαλιάζονται. Φιλιούνται.
Δε σε βλέπω...
Ο ήλιος δύει. Ο ουρανός χαμογελάει.
Τα τελευταία δρομολόγια καταφθάνουν.
Καινούρια πρόσωπα. Καινούριες αγκαλιές. Καινούρια φιλιά.
Ώσπου το λιμάνι ξαναδειάζει.
Φεύγω κι εγώ.
Αύριο πάλι...