Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2020

όπου δεν σε νοιάζει τι σε περιμένει

η θερμότητα χάνεται απ' το ποτήρι
όπως η συχνότητα τρεμοπαίζει στα εφέμ
όπως το γαλάζιο άσπρο κίτρινο 
κρατάει μόνο ένα μισάωρο

θα σταθώ 
είκοσι έξι γραμμές κι ένα πεταμένο στυλό
θ' αναζητώ λύση στο μεγάλο πρόβλημα του καλοκαιριού
(ή, της κυριακής, αν θες)
θα τρέμω μην ξεστομίσω μην σηκωθώ και φύγω μην ανοιγοκλείσεις τα μάτια
το μπουκάλι με κοιτάει απ' το πάτωμα
κωλόκρασο για τις δύσκολες ώρες

αναβόσβησα τα βλέφαρα τριάντα φορές
τραντάχτηκα
ο παραγωγός του τρίτου πάλι ξύπνησε πριν από μένα
περιμένω ν' ακούσω πόρτα βήματα νιπτήρα
κουβαλάει τη δροσιά των αναγκαστικών πρωινών ξυπνημάτων
κουβαλάει όρεξη και κούραση μοιρασμένες στους ώμους της
μοιράζομαι σημαίνει φοράω το κασκόλ σου και μυρίζω την κολόνια μου
αφού δεν τα καταφέραμε με τους ανθρώπους
ας ξαναδοκιμάσουμε με τ' αντικείμενα

ο φαμπιό περιμένει στο λιμάνι της μασσαλίας
εγώ επιμένω να τάζω το μάντσεστερ
η αγγλία με δουλεύει κατάμουτρα, γενικώς
μπαζώσαμε τις πόρτες, έτσι γίνεται συνήθως
εσύ με πληγώνεις από χρονική απόσταση ασφαλείας
εγώ γελάω με τις τελευταίες σιγουριές των τριάντα που γυροφέρνεις
κι αν τα καταφέραμε τόσες φορές στα κύματα
θύμισέ μου
γιατί οι άνθρωποι 
πρέπει να δοκιμάζονται στη θάλασσα;

15.01.2020