Τετάρτη 31 Αυγούστου 2016

On time





Πού πήγαν όλοι;
Γιατί κανείς δε γελά
μηδέ επιδιώκει περιπέτειες;

Μα, κορίτσι
το πάρτι έγινε
-και το 'χασες.
Κάτσε, όμως, ν' ακούσεις ιστορίες
για τις αξέχαστές μας νύχτες.

Κυριακή 28 Αυγούστου 2016

No fate



Όλοι οι ρομαντικοί
οι παθιασμένοι με τη ζωή
οι εξεγερμένες
οι επαναστάτριες

Όλοι θα γίνουν γέροι αμίλητοι, αξύριστοι, τσιφούτηδες
γριές με ροζ φουστάνια
και περίεργα σκουλαρίκια.

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2016

Το κηδειόσημο



Σου δίνουν μια κλωτσιά
και σε πετάνε στον κόσμο.
Κι εσύ πρέπει να βρεις τρόπο
να συνειδητοποιήσεις
ποιος, πού, γιατί
και μετά
και τώρα
και τώρα τι.
Ο χρόνος είναι λίγος
περνάει
-πάλι πέρασε-
και πάλι
και το δευτερόλεπτο γίνεται
λεπτό και το λεπτό
αιώνας.
Κι ύστερα
σου κολλάνε ένα κηδειόσημο.
Το δικό σου
προσωπικό κηδειόσημο.
Μη νομίζεις, για όλους το ίδιο έχουν
"Η νεκρική ακολουθία θα τελεστεί ______
ώρα ___"
Τέλος.
Κλείνει το φέρετρο.
Κλαίνε, σε συζητούν.
Αναπολούν
ή σχολιάζουν το φουστάνι της μπροστινής,
την απουσία του αλλουνού.
Ναι, κανενός η κηδεία δεν είναι
όπως την είχε φανταστεί.
Κι αυτοί θα πεθάνουν,
και τα παιδιά τους,
κι ύστερα τα εγγόνια των παιδιών τους.
Και σύντομα, το όνομα θα ξεχαστεί
η μόδα θα 'χει αλλάξει
-θα φορούν μπρασελέ στα μαλλιά
και κιλότες στα στήθη.
Κι η γη θα γυρνάει
θα κάνει ελλειπτικές στροφές
κι άστρα θα εκρήγνυνται έτη φωτός
μακριά.
Και μια μέρα
ο ήλιος θα γιγαντωθεί,
θα καταπιεί τη γη
και κανείς δε θα θυμάται
κανείς δε θα πονά.
Κανείς δε θα καυχιέται πως υπάρχει.