Κυριακή 19 Μαρτίου 2023

όπου στα καλά πάρτι σκοντάφτεις

1.
υπάρχει μια λέξη ξεχασμένη
απ' τα μοντέρνα μυαλά μας 
υπάρχει ένα διαρκώς διαφεύγον 
κάπου παρατημένο στις ιστορίες των αιώνων 
που ανασαίνουμε ασυναίσθητα

2.
σκοτεινά, πολύ σκοτεινά
ο πέτρος μου προσφέρει τσιγάρα
"αν φύγουν οι φίλες μου, μπορώ να σας κάνω παρέα;"
το φως χαράζει το οπτικό πεδίο και χάνεται
"δεν άκουσα, πες μου ξανά"
"είπα ____" 
"ρε δεν σ' ακούω, πες μου πάλι"
"άστο, μετά" λέει και συνεχίζει να κουνάει τα χέρια του
κι όσο πιο πολύ κουνάει τα χέρια του
τόσο πιο πολύ η πραγματικότητα τοποθετείται κάπου μακριά
κι όσο πιο πολύ κουνάω τα χέρια μου
τόσο πιο πολύ ανοίγω
κι όσο πιο πολύ ανοίγω
νέα προβλήματα και νέες σελίδες απλώνονται στα πόδια μου
τα οποία μακραίνουν και ψηλώνουν και γέρνουν 
κι όταν χαμηλώνω δεν πονάω, όπως συνήθως
χορεύω σημαίνει χάνομαι από προσώπου γης
κι όσο πιο πολύ κουνάω τα χέρια μου
τόσο πιο κοντά είμαι στο να περάσω τα όρια της υποκειμενικότητας
"θες από αυτό;"
"θέλω"
"πάρε λίγο τώρα, και μετά βλέπουμε". 
στοπ καρέ, χαμογελάει. "είναι και που μ' αρέσει να σε βλέπω να χορεύεις", και αλλάζει κομμάτι.
κάποιος ήθελε να με φιλήσει και του είπα όχι
κάποιος μου ζήτησε συγγνώμη που ήταν μαλάκας το 2017
κι εγώ του ζήτησα συγγνώμη που ήμουν μαλάκω το 2017

3.
αν νομίζετε πως τα πάρτι είναι για να περνάμε καλά, κάνετε λάθος
τα πάρτι μοιάζουν με εκκλησίες
πρέπει ν' αφήνεις τον ασφαλή σου κύκλο
να κοιτάς την φίλη σου να χορεύει δίπλα
ν' απομακρύνεσαι εντός σου
να συγκεντρώνεσαι στα bpm
και τότε, κάποια στιγμή
το σώμα ξέρει να τελετουργεί
το έκανε πριν από σένα
δώσ' του χώρο και χρόνο, και το σώμα θα θυμηθεί
πώς είναι να γιορτάζεις κάτι αφήνοντας πίσω κάτι δικό σου
να κλειδώνεις κάθε γνωστή οπτική γωνία 
και να εγκαταλείπεις εαυτό, αντίληψη 
και τους ορισμένους τρόπους αίσθησης 
και μέσα από την σταδιακή καταστροφή όλων αυτών που σε κάνουν
ξεχωριστό άτομο
μπορείς επιτέλους να κουνάς τα χέρια σου ελεύθερα
το σώμα μου σου μπορεί ξανά να τελετουργεί
εσύ μπορείς να πηγαινοέρχεσαι στον διάολο
να σκέφτεσαι "αν πιω άλλο λίγο, θα τρελαθώ"
και να συνεχίζεις να πίνεις, και να αγκιστρώνεσαι από μια τρίχα συνείδησης 
που στο τέλος ούτε αυτή χρειάζεται
γιατί μέσα στους λαβυρίνθους του αντεστραμμένου μυαλού 
ο φόβος και η ανάπαυλα της μη σκέψης σε ζεσταίνουν
κι όλα πετάνε μακρια χαιρετώντας σε
κι ευχαριστώντας την τελετουργική διαδικασία 
που σου επέτρεψε για λίγο να μην σκέφτεσαι, κανείς να μην μιλάει στο κεφάλι σου
ανασφάλειες, χαρές, αναμνήσεις και κλάματα
όλα γέρνουν πίσω κι αφήνουν την γλώσσα να πάρει τα ηνία
ενώ γίνεται λιγότερο διαμεσολαβητική απ' ότι συνήθως
καναπέδες, μάτια γυρισμένα και "άσε με, είμαι εντάξει"
το καλό πάρτι είναι ένα μεγάλο φρένο

4.
ο πέτρος μου φέρνει νερό
ο διπλανός μου δίνει νερό
τι σας έχει πιάσει όλους με τα νερά, στάλα δεν πίνω
δεν βλέπετε πως δεν υπάρχει πιο σωτήρια εναλλακτική από την όψη των ποδιών του ντιτζεϊ;
ή μάλλον, ο καθένας βρίσκει τις δικές του σωτηρίες
κι αλληλεπιδρούν τα ασυνείδητα κομμάτια των εαυτών μας
τα γλυκά φαντάσματα των οξυμένων μας ανασφαλειών και άκρων
γυρίζουν το ένα γύρω από το άλλο
γιορτάζοντας το τέλος της κούρασης και την αυγή του καταποντισμού όλων όσων γνωρίζαμε
έστω για λίγο, έστω γι' απόψε
το καλό πάρτι σε σκοτώνει

5.
πέντε φιλιά πίσω από μια μαύρη κουρτίνα
ένα φιλί πίσω από μια κολόνα 
"δεν θέλω να τελειώσει ποτέ"
δεν είναι ανάγκη να τελειώσει, έχεις ακούσει για τον παράδεισο των πάρτι;
εκεί πάνε όλα τα καλά πάρτι όταν κλείνει η μουσική και αφού μαζευτεί και η τελευταία γόπα
εκεί πάνε και απλώνουν τους χώρους τους
αδειάζουν όλα τα βάρη που σήκωσαν από τους ώμους μας
καθαρίζουν, ξεσκονίζουν το σκοτάδι τους
ακονίζουν τα φώτα τους και σιωπηλά 
μας περιμένουν να επιστρέψουμε
να καταστρέψουμε κομμάτια μας, να χάσουμε φως και φως απ' το βλέμμα
να αισθανθούμε αμήχανα, να αισθανθούμε γυμνές, να ζεσταθούμε
να ξεράσουμε, ν' ακουμπήσουμε, να κρυώσουμε, 
να ξανασυναντηθούμε μ' αυτούς που συναντιόμαστε μόνο έτσι,
να σκίσουμε παπούτσια και να τραυματίσουμε κι άλλο τον μηνίσκο,
να ζητήσουμε συγχώρεση, ν' αγκαλιαστούμε, να κάτσουμε σε μια γωνία για δυο ώρες
να μας αφήσουμε επιτέλους στην άκρη
και να γιορτάσουμε για μια φορά
την απουσία














Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου