Οι επικίνδυνες πόρτες δεν ανήκουν μόνο στην Αλίκη.
Ιδίως όταν εκτρέφεις στα σπλάχνα σου ένα παιδί
που σου κλωτσάει το στομάχι
σου δαγκώνει τον πλακούντα.
Οι πόρτες δε ρωτάνε αν είσαι έτοιμη
-ας γνώριζες, αναθεματισμένη.
Όμως, καλά να πάθεις, ηλίθιο παιδί.
Η εξέλιξη σε προετοίμαζε αιώνες για να
μπορείς να τιθασεύεις τα ένστικτα που
αναδύονται απ' τα τάρταρα.
Κι όσα κι αν θες ν' αποδεικνύεις,
καλό είναι πού και πού να τις διατηρείς
κλειστές.
Ή και όχι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜίλα μου για την ένστασή σου.
ΔιαγραφήΕίπες πως τρέφεις ένα παιδί στα σπλάνχα, αυτό το παιδί είναι η πυγή απ΄ την οποία αντλείς τη δύναμη για να ζήσεις. Όμως κάθε φορά που του κλείνεις τη πόρτα και το αφήνεις ατάιστο χάνει και λίγη απ' την όρεξη του ώσπου μια μέρα δε θα ΄χει πια όρεξη και θα φύγει. Όταν φύγει θα σταματήσεις να πονάς, να χαίρεσαι, να νιώθεις και να ονειρεύεσαι και αν τώρα αυτό φαντάζει ευλογία τότε θα γίνει η φυλακή σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι πρέπει να στείλεις ένα μήνυμα να τα πούμε.
Διαγραφή