Ήταν, λέει, σε κάποια ταράτσα και έπιναν μπύρες. Γύρω γύρω φυτά, και από κάτω τους η Αθήνα.
Καλοκαίρι.
Ο ουρανός ξάστερος, ο άνεμος είχε βδομάδες να δροσίσει την πόλη. Οι ήχοι των δρόμων δεν άγγιζαν την ταράτσα.
"Τα καταφέραμε, ε..."
"Είχες ποτέ αμφιβολία μωρό μου;"
ναι.. πάντα όλα στο τέλος πηγαίνουν καλά ή τουλάχιστον καλύτερα απ' οτι πριν!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ξέρω πόσο χρειάζεται για να συμβεί αυτό!
δυο καλοκαίρια ή περισσότερα; δυο χειμώνες ή περισσότεροι!!
σε κάθε περιπτωση μάλλον το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει!
αντίστοιχη συζήτηση είχα και εγώ με την αγάπη μου!!!
"οι ήχοι των δρόμων δεν άγγιζαν την ταράτσα"....τι ωραίο...!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήtwo against the world που λεει και το τραγουδι!
ΑπάντησηΔιαγραφήαχα
ΑπάντησηΔιαγραφή