η ελένη* δεν ήταν του πάρη

*στην ελένη, προφανώς
σε όλους τους καφέδες που χτυπήθηκαν παραπάνω
και στο ράγισμα σκαφοειδούς εκείνου του καλοκαιριού

Το κορίτσι με τους καφέδες
ξέρει τον Χάνσελ και τη Γκρέτελ,
είναι λερωμένη από αλεύρι
κι αν της ζητήσεις δυο γλυκούς
με μαύρη και λευκή, αντίστοιχα
δε θα κουραστεί
-θα ρίξει δυο κουταλιές
λευκή
και θα τους χτυπήσει στο σέικερ μαζί.
Το κορίτσι με τους καφέδες
λέει καλημέρα,
σε φιλάει στο μάγουλο,
σου ξεχωρίζει τον λάτε απ' τον μακιάτο,
χορεύει Μπίλι Τζιν καθαρίζοντας
και τ' απογεύματα
στρίβει τσιγάρα
τα πίνει
τα πίνει
εποικοδομητικά τα πίνει
και στα ρεπό
πάει σε βραχώδεις παραλίες
με σκύλους που δεν είναι ράτσα
και ξερακιανούς γέρους,
λύνει τα μαλλιά
ο ήλιος πολλαπλασιάζει τις φακίδες
και το λευκό δέρμα χάνει ιδρώτα
γεμίζει νερό
ώσπου να 'ρθει άλλη μια
Δευτέρα.