Αντί υστερογράφου

Το τσαλιμιασμένο ράδιο πάντα θα παίζει
εκείνα τα τραγούδια
πρωινά που το στομάχι είναι αδειανή σπηλιά
και το βλέμμα μοιάζει, θαρρείς, νεκρού
ύστερα από βράδια
στα οποία παρέδωσες
στάζοντας
ένα κόμματι απ' την αριστερή μεριά
του θώρακα.
Το μόνο θετικό
βρίσκεται στα μικρά εφεδρικά πλάνα
με τα μισοάδεια μπυρομπούκαλα
και τις φωνές στο κεφάλι σου που
καλούν
ένα όνομα -για να μείνεις
ένα όνομα -για να πεθάνεις
ένα όνομα -για να εξηγήσεις.