Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2018

FESTIVE

she will always be a stove girl



πίσω στο υπόγειο
άναψα τη σόμπα
το καλσόν πάλι σκίστηκε το βράδυ
τα μάτια τσούζουν μολύβι
και μου 'ρχεται στο μυαλό
ο μισάωρος βραδινός ύπνος
δέκα μισή - έντεκα πρωινή
ο ύπνος ο μισάωρος
μισάωρος όλος μαζί δηλαδή
που η καρδιά χτυπούσε τακτακτακ τακτακτακ
και το χέρι ίδρωνε
κι ένα μάτι ήταν ανοιχτό
κι η μισή ώρα πέρασε
σε δύο δεύτερα
σα να 'ταν νύχτα ολόκληρη
όμως πώς φτάσαμε ως εδώ
δεκατρείς οργασμούς
κι ένα "καλό ταξίδι αγάπη μου"
ίσως όλα άρχισαν στη μπλε αλεπού
και τα ιδρωμένα μικρά
ίσως όλα άρχισαν στη βασιλίσσης σοφίας
μόνη περπατούσα μόνη
ίσως όλα άρχισαν στο σταθμό λαρίσης
και τα κλεμμένα ρέστα
δεν έχει σημασία πού αρχισαν όλα, να σου πω
γιατί μετά όλοι χόρευαν
γδύνονταν και κατουρούσαν
η αμαλία με τις μπούκλες
και το κόκκινο κραγιόν που τελικά
δεν λέρωνε
το πιο όμορφο αγόρι του κόσμου
που έφυγε νωρίς γιατί δεν βρήκε σταφ
το αγόρι με τους καμβάδες
που όλο νομίζεις πως
μπλοφάρει κι όλο του
τη βγαίνεις
κι όλο υποσχέσεις κι όλο φιλιά κι αντίο
η τατιάνα με ροζ
η τατιάνα με υγρά μάτια
όλες χόρευαν
όλοι κοιτούσαν ευθεία
ντουπ ντουπ ντουπ
τα μάτια εκείνα έφευγαν
σε κοιτούσαν
κοιτούσαν πίσω απ' το αυτί σου
θυμωμένα και μελαγχολικά
σε κοιτούσαν κι έφευγαν
κι ύστερα ήταν πρωί
κι η αγγελική έκλαιγε
και φώναζε
και δε χωρούσαμε στ' αμάξι
μπήκαμε αντίθετο ρεύμα
σκίστηκε τότε το καλσόν
έκανε κρύο
στο πρωινό παγκράτι πρωτοχρονιάς
"καλά μας μπήκε και φέτος"
σιχτιριζεις
κι η καρδιά πονάει
κι ο μισάωρος ύπνος δεν αρκεί
γι' αυτό
"καλό ταξίδι αγάπη μου"
και πίσω στο υπόγειο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου