ο ουρανός αστράφτει
και φέρνει στη μπάρα
άντρες που μυρίζουν ενυδατική
και δεν έχουν πολλά να πουν
τα σύννεφα ραγίζουν
κι εσύ δεν ανήκεις εδώ
μα, καλύτερα,
πλάι στη μητρόπολη
και τις κρίσεις πανικού
και τη γλυκιά άσφαλτο που λιώνει
κεφάλια κι αποχαιρετισμούς
την αυγή
θυμήθηκα όμως εκείνο το κορίτσι που
γύρισε να κοιτάξει το αγόρι πάνω στη μηχανή
αφού είπαν αντίο
κι ο ήλιος χάραζε στη λεωφόρο
και το αγόρι, αλήθεια,
τη χάζευε ήδη
μα, ποιος νοιάζεται πια
βλέπεις
έπεσε λευκό λευκότατο χιόνι
στο ρινικό σύστημα
ίσως ήταν για καλο
τι να πεις
-νύχτωσε βλέπεις
κι η λάμπα καίει ξανά
κι ήρθε κι άλλος άντρας
τους βαρέθηκα, σου λέω
τουλάχιστον αυτός έχει αναπτήρα
(αν δεν είσαι χρήσιμος στη σερβιτόρα
τι διάολο γυρεύεις εδώ;)
κι εσύ με ρωτάς
τι απέγινε ο τύπος με το μπράουνινγκ
κι εγώ σου λέω
ότι αυτό, μικρέ μου,
είναι μια άλλη ιστορία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου