οδηγίες μητροπολιτικής επιβίωσης

unknown

βγαίνω για κυνήγι 

στις σκουριασμένες μητροπόλεις

κρατώντας το ξύλινο φλάουτο

της φυλής μου

τα μάτια μου στάζουν

στο τσιμέντο

κι αναζητώ το πιο γλυκό ψαχνό

στοχεύοντας στον όχλο

-σπατάλη-

τα βράδια εκτονώνω

τα χειρότερα ένστικτα

στα θύματα που με πάθος

νομίζουν ότι με ρίχνουν στις φωλιές τους

-μα εγώ τους απομυζώ 

συγκεντρώνω μάρκες

για να χτυπήσω το επόμενο

ανυποψίαστο πλάσμα

ζω απ' το χειροκρότημα

και κουλουριάζομαι πλάι σε ξένα ζωντανά

δίχως ποτέ να κοιμάμαι

το κουφάρι μου σέρνεται

με οδοντογλυφίδες στα μάτια

κι επίπλαστες τοξίνες 

στο μεδούλι

κι ο μόνος οργασμός

που μου προκαλεί ευχαρίστηση

είναι το απορρέον αίμα

στα χαρτιά του γραφείου